Met Sander door het Zuider eiland!!

Na een maandje relaxen en nergens aan denken wordt het tijd om weer in actie te komen en onze avonturen op te schrijven! Ondertussen alweer een aantal aanvragen gehad voor een nieuw verhaal dus ik kon er niet langer onderuit... Sander is ondertussen alweer aan het werk in Nederland en ik doe een poging een paar sollicitatie gesprekken te regelen voor als ik terug ben. Ik ben namelijk afgestudeerd!! Het voelt nog niet helemaal realistisch omdat ik niet in NL ben en niet bij de afstudeerceremonie kan zijn, maar toch is het zo! In NL komt er een afstudeer/terugkomst/verjaardagsfeestje aan!

Nu even onze reis! Toen ik Sander op ging halen op het station was ik helemaal zenuwachting en me buik stond half op z’n kop maar uiteindelijk kwam die best snel door het poortje en konden we heel lang knuffelen! Wat een opluchting om elkaar weer na 4 maanden te zien!! In Auckland aangekomen en het appartement geshowt en daarna meteen de stad ingegaan want we hadden de hele dag! Hij was er al om 7 uur ‘s ochtends! ’s Avonds mijn verjaardag gevierd in de Cassette bar wat heel leuk was! Geen heel groot feest, maar toch gezellig! De volgende twee dagen heel hard gechilled en in de Skytower gegeten!

Zaterdag vertrokken we met de Tranzscenic trein richting Wellington wat 12 uur duurde! Voelde gelukkig niet als 12 uur want het was een hele mooie trein reis (ondanks te bewolking) en we hadden elkaar genoeg te vertellen na al die tijd! We konden ook op een buitendek staan wat wel vet was en ik had nog een fles wijn staan die we in de trein hebben opgedronken :) In Wellington aangekomen richting het hostel (Wellywood) en daarna wat gegeten in een leuk restaurantje... een soort van extra large whopper.. jammie! ’s Avonds hadden we zelfs nog zin om de kroegen onveilig te maken! De tweede dag zijn we beetje op tijd opgestaan en naar het museum geweest (ja we zijn een stelletje nerds) en daarna een bergje opgeklommen met uitzicht op Wellington. ’s Middags door de stad gestruind en ’s avonds gebruik gemaakt van de gratis spa in het hostel! Wellington was leuk!!

De volgende ochtend zijn we met de ferry van Wellington naar Picton gevaren door de Marlborough Sounds, mooie bergjes in het water!! (zie foto’s) Het varen was heel relaxt en we hadden mooi weer dus mooie uitzichten! In Picton aangekomen de huurauto opgehaald en meteen doorgereden naar Abel Tasman National Park! Picton zelf is heel klein en Nelson een ander stadje was ook heel stil (ik heb een plattegrondje gemaakt van onze rondreis die bij de foto’s staat!) We hadden een backpackers in het National Park geboekt dus de volgende ochtend konden we meteen het park in! We wilden eigenlijk verder lopen of kayaken maar we waren te laat opgestaan... meteen van geleerd! Walking track gedaan die via de baaien naar het noorden liep. Heeeeel mooi groen/blauw water en goudachtige stranden... als het warm genoeg was geweest had ik heel de dag in het water was gelegen! Op de terugweg gingen we met de watertaxi terug naar de backpackers, vet!! Na Abel Tasman richting de westkust gereden waar we aan de kust zeehondjes konden spotten! Doorgereden naar Punaikaki, waar de ‘pancake rocks’ zijn. Die even bekeken en gaan slapen want de volgende dag wilde we een vette tocht doen door het regenwoud daar! Die was heel mooi en heel lekker weer, net Jungle Book! Sander zag nog een soort grote hagadis die ik heb weg gejaagd met me gegil, ‘ja je verwacht toch geen beesten hier!’. Ik had nog geen bewegend beest gezien, behalve volgens, sinds ik in NZ was dus ik schrok als een gek haha... Daarna nog heldhaftig een rivier over gestoken omdat de hangbrug nog niet af was (was zo goed als af maar we mochten er nog niet op) en uiteindelijk door de plensende regen het eind van de track bereikt! Bij de pancake rocks moesten nu grote blowholes zijn omdat het vloed was, maar daarvoor hebben we maar bedankt... Als verzopen katten omgekleed in de auto en verder gereden richting onze volgende bestemming: Glacier Country! Die route was super mooi langs de kust, na iedere bocht om een berg hadden we mooi uitzicht over de zee en de rotsen in de zee. Nog in Greymouth gestopt om ff boodschappen te doen (ja ja, we zijn heus niet iedere avond uit eten geweest) en uiteindelijk net voor het donker in Fox Glacier aangekomen. De volgende ochtend naar de gletsjer gegaan en erheen gelopen, we konden ook een tour doen waarbij je over de gletsjers kan lopen maar die waren heel erg duur en we konden zelf ook dichtbij komen! Na de Fox Gletsjer naar de Franz Josef gletsjer gereden en daar mooie foto’s gemaakt. Daarna zijn we naar de thermaal baden gegaan welke in de rotsen gemaakt waren met echt gletsjerwater :)

Volgende dag weer op pad richting Queenstown! Onderweg in Wanaka gestopt, een skidorp en na daar een lekkere burger gegeten te hebben met uitzicht op de besneeuwde bergen doorgered naar Queenstown! Daar beetje rond gelopen de eerste avond en ’s avonds beetje gefeest :) Volgende dag had Sander een verassing voor me verjaardag! Spannend!! Ik vond het echt spannend wat ik zat hele tijd te hopen dat het niet bungeejumpen was en toen was dat het wel! Ik hou er echt niet van en kon echt niet springen... dit gelukkig besloten voordat we klaar stonden om te springen en hij kon zijn geld nog terugkrijgen! Daarna in de stad skipassen en snowboardspullen geregeld voor de volgende 2 dagen! De volgende twee dagen dus op pad geweest in de sneeuw! We zijn naar twee skigebieden geweest; the Remarkebles en the Codronas! Allebei waren heel vet en ik kan nu iets beter snowboarden!! Het was wel heel mistig allebei de dagen wat wel jammer was maar ik heb het iedere keer naar beneden gehaald, met support van Sander anders had ik 1 keer bijna in het ravijn gelegen... Ik was juist blij dat ik eindelijk snel ging! Verder vaak gevallen en flink wat blauwe plekken opgedaan! Kan nog wel wat lesjes gebruiken voor ik weer op wintersport ga :)

Na het snowboard avontuur verder gereden naar Milford Sound! Dit ligt ongeveer 50 km links van Queenstown maar omdat er een national park tussen ligt of omdat je gewoon niet door dat gebied heen kunt, zijn we ongeveer 300 km omgereden om er te komen! De route ernaar toe was wel super mooi en het omrijden waard! Om bij Milford Sound te komen moesten we door een hele lange uit de rots gehakte tunnel die pikdonker was! Met een tegenligger was het best eng om gewoon door te blijven rijden, maar gelukkig was de tunnel net breed genoeg. Achteraf hoorde ik van collega’s dat de tunnel heel vaak dicht is vanwege sneeuw, dus we hadden geluk! We hadden een kamer gereserveerd in de enige accommodatie en de volgende ochtend vroeg opgestaan voor de boottocht door de enorme rotsen/bergen die Milford Sounds genoemd worden. Toen we vertrokken regende het, waardoor er veel watervallen waren en toen we terugkwamen scheen de zon!! Onderweg een yellow-eyed pinguin en zeehondjes op de rotsen zien zitten/liggen! Sander heeft hier de meeste foto’s van dus ik zal die er z.s.m. opzetten als ik die heb!! ’s Nachts had het gesneeuwd in het gebied, waardoor de weg naar de Milford sound’s voor 13:00 uur dicht was! ’s Ochtends kon er dus niemand komen en daarom was het heel rustig bij de boottochten. Gelukkig ging de weg rond 13:00 uur weer open tot 17:00 uur en konden we precies weg... Het was extra mooi omdat het gesneeuwd had! Om weer op de snelweg te komen moesten we dezelfde weg weer terugrijden, richting Invercagill... Over deze naam hebben we onze hersenen zowat gebroken want het is onmogelijk om uit te spreken! Uiteindelijk hoorde we de naam op de radio en bleek het niet Ivergagill of Invergagel te zijn, maar Invergaagill.. (zo spreek je het dus uit, niet met een gggg zoals in NL). Nou ja het blijft verwarrend. In dit stadje hebben we in ieder geval ff boodschappen gedaan en toen door gereden naar het meest zuidelijke punt van het zuidereiland. Daar, in Teletubbieland, zoals Sander het noemde, hadden we bij een farmstay gereserveerd tussen de schaapjes! Daar 2 nachtjes gebleven om de omgeving te verkennen.. De meeste toeristen slaan dit stuk van NZ over, maar ik ben blij dat we erheen zijn gegaan! Op een gegeven moment liepen we over een strand waar het heel koud was en heel hard waaide dus we wilden eigenlijk snel weer weg, maar ineens kwamen er twee zeeleeuwen aangehopt vanaf 10 meter afstand! Ze waren best snel dus we zijn heel hard weg gerend!! Even daarna toch weer een poging gedaan dichterbij te komen en Sander heeft mooie foto’s gemaakt! We ontdekte ook een grote zeeleeuw in de bosjes waar we net heel hard langs gerend waren :) en dachten even dat ie dood was... toen Sander dichterbij liep begon hij ineens te bewegen en we zetten het maar weer op het rennen!! Grote beesten! De volgende dagen zijn we naar Curio Bay gereden waar de pinguins rond 5 uur uit het water zouden komen... rond half 5 stond er ineens 1 op het strand een beetje moeilijk om zich heen te kijken... Hij kwam steeds verder onze kant op gehopt over de rotsjes maar kwam op een gegeven moment niet verder... Wij waren heel geduldig aan het wachten, maar we hoorden al hele tijd een zachte piepjes.. Op een gegeven moment kwam Sander op het idee achter zich in de bosjes te kijken... bleek daar ineens een andere pinguin een halve meter achter ons te zitten! Dat was weer schrikken geblazen en even later bleek dus dat de pinguin op het strand onderweg was naar de pinguin die achter ons zat... we zaten duidelijk in de weg! Goed de pinguins met rust gelaten en weer terug gegaan naar ons verblijf tussen de schaapjes.

De dag erna richting Dunedin gereden en daar verbleven in een oud kerkje omgebouwt tot een backpackers... Deze metamorfose was toch niet helemaal geslaagd want we vonden het er allebei maar griezelig en errug stil... Op een gegeven moment kwam er ineens een jongen in een soort van monnik outfit binnen zetten en toen was ons beeld van het hostel compleet! Ik heb vervolgens nog half staan gillen in de zaal toen ik Sander kwijt was die op een andere wc dan normaal bleek te zitten! Goed...een stukje verder van Dunedin hebben we nog vogeltjes gekeken op een soort van uitkijkpunt. Het doel was albatrossen te zien, maar deze konden alleen gezien worden door middel van een tour en hier waren we te laat voor. Ook hadden we niet zo’n zin om 60 dollar neer te leggen om vogels te zien dus zijn we weer via de kustroute terug gereden naar ons gezellige hostel. Onderweg haast opgeslopen door de orkaantjes die over het water raasde... tsja... het weer is hier erg onvoorspelbaar...

Na Dunedin was het toch echt tijd richting Christchurch de rijden, waar onze vlucht twee dagen later vertrok. Vanwege de aardbeving die daar 2 dagen eerder was geweest keken we er niet heel erg naar uit, maar het was ook wel spannend... Daar een backpackers geboekt, waar we na de incheck gewaarschuwd werden voor de naschokken. Omdat we er al best vroeg in de middag waren zijn we om het centrum heen gelopen (het centrum was afgezet) en hebben we weer eens boodschappen gedaan. Er waren een aantal gebouwen volledig ingestort maar bij de meeste gebouwen zag je van buiten de schade, zoals afgebroken schoorstenen, naar beneden gevallen muren en scheuren in de muren. ’s Avonds in het hostel rond 11 uur begon het ineens hevig te schudden wat best eng was! Je voelt de aarde echt heen en weer gaan en alles kraakt. Dit duurde ongeveer 10 tot 15 sec en daarna was het weer stil. Binnen twee uur waren er nog twee van die grote schokken en ’s nachts kleine schokken... Niet zo heel goed geslapen die twee nachten omdat je toch hele tijd gaat denken dat er een kleine naschok is... op een gegeven moment weet je niet meer of je stil ligt of niet... De 2e dag in Christchurch zijn we naar Hanmer Springs gereden, waar ook thermaal baden zijn en hebben we daar gerelaxed. De volgende dag was helaas het einde van onze reis aangebroken en vlogen we terug naar Auckland... Het was wel heel helder en daarom veel naar buiten gekeken! Nog geprobeerd dolfijntjes te spotten vanuit het vliegtuig maar dat gaat natuurlijk niet...

De laatste dagen in Auckland nog genoten van het samen zijn en lekker uit eten geweest. De sushi train was erg geslaagd!! Weet iemand of er 1 in Amsterdam of ergens anders zit?! De avond dat we terug kwamen uit Christchurch nog even gefeest in de lokale backpackersbar en zaterdag was het dan echt zo ver.... Sander moest weer terug! Dag zeggen was niet leuk, maar over 4 weekjes sta ik weer op Schiphol!

Die avond was er een feest in de bar waar ik al een paar keer gewerkt had en ik heb tot in de late uurtjes drankjes verkocht en fooi binnen gehaald! Dat voelt wel goed na 3 weken lang geld uitgeven... Nu dus een beetje aan het solliciteren hier en daar en hopen op wat gesprekken als ik terug ben! Vrijdag vertrek ik alweer naar Sydney met Emmylou om daar te genieten van de stad en naar Defqon te gaan! Heel veel zin in!!! Daarna nog 2 weekjes en dan ben ik weer thuis!!

Foto’s staan weer op: http://picasaweb.google.com/Veroniekm/ReisRondSouthIslandMetSander#

Als ik de foto’s van Sander heb zal ik even een update plaatsen!!

Liefs, Veroniek